Këshillat kryesore për video dhe fotografi rruge unike

Fotografia e rrugës ka ekzistuar për aq kohë sa kamerat kanë qenë mjaftueshëm portative sa për t'u transportuar me lehtësi. Është një zhanër që përfshin një gamë të gjerë stilesh, por përkufizohet lirisht si "imazhe spontane të shkrepura në publik". Shumica e njerëzve mendojnë se fotografia tipike e rrugës i ngjason stilit të Nju-Jorkut të viteve '60 deri në '80 – shkrepje me ritme të shpejta, ndonjëherë të bëra drejtpërdrejt në fytyrat e njerëzve. Megjithatë, edhe ajo ka evoluar si të gjitha llojet e fotografisë.

Në një epokë kur të gjithë kanë një telefon inteligjent në xhep, fotografët e mirëfilltë të rrugës dallohen për cilësinë e pamjeve të shkrepura me kamerën e tyre dhe krijimtarinë e tyre. Ata mund t'i përmbahen stilit të lartpërmendur, por integrojnë konceptin unik të tyre në fotografinë e rrugës.

Të marrim si shembull Andres McNeill. Me vendndodhje në Glasgou, MB, ai ka arritur një numër të konsiderueshëm ndjekësish në rrjetet sociale për shkrepjet e tij dramatike, me temë arkitekturën e qyteteve skoceze. Për Andresin, ndërtesat janë të parat, pastaj vijnë njerëzit.

Këtu ai jep këshillat e tij për fotografimin në rrugë.

• Vëzhgoni botën
• Gjeni një stil që ju frymëzon
• Tregoni respekt
• Kinematografia e rrugës
• Shkrepje për rrjetet sociale
• Kompleti për fotografi rruge
• Pesë këshilla për fotografi rruge krijuese

Kur Andres del për të bërë shkrepjet e ditës, ai nuk e mendon paraprakisht se ku do të shkojë, por thjesht reagon ndaj gjërave që sheh. Thënë kjo, ai e ka një ide se çfarë po kërkon. "​​Do të thosha se jam pak ndryshe nga shumë fotografë rruge, pasi unë marr në konsideratë arkitekturën urbane", shpjegon ai. "Më pëlqen të tregoj shkallën e madhësisë. Dëshiroj të kem në fokus një ndërtesë të madhe dhe njerëz në plan të parë për të krijuar kontrast."

Andres endet rrotull derisa gjen një vendndodhje që mendon se mund të përbëjë një kompozim të fuqishëm dhe më pas bën gati kamerën e tij dhe pret. "Unë zgjedh një ndërtesë të bukur si sfond dhe personi që kalon përpara saj është thuajse dytësor", thotë ai. Ajo çka e bën ideal subjektin shpesh bazohet në një kopje vizuale ose rastësi, për shembull "një person i veshur me një bluzë jeshile duke qëndruar pranë një tabele afishimi ku del fotoja e një personi të veshur me një bluzë të gjelbër. Pra, gjëra të këtilla".

Kur fotografoni njerëz në një skenë, është e rëndësishme të keni në mendje pikën e fokusimit, pavarësisht nëse janë sytë e subjektit kryesor, fytyra e një personi qendror në një turmë apo dikush që ecën me nxitim në rrugë.

Kinemaja është një pikë e rëndësishme reference për Andresin, i cili e kompozon pamjen "pothuajse si një pozë kontekstuale të një filmi".

Ai thekson se nuk ka "një qasje përgjithësuese" kur bëhet fjalë për fotografinë e rrugës në ditët e sotme. Gjërat që ia tërheqin vëmendjen Andresit më shumë janë format dhe modelet e ndërtesave, qofshin godina të epokës viktoriane të shekullit të 19-të ose strukturat e rastit të arkitekturës "brutaliste", që i gjeni në rrugët e Glasgout. Ai thotë: "Jam një adhurues i madh i vijave orientuese, që ju drejtojnë te një subjekt. Ndonjëherë, fotografoj një ndërtesë në secilën anë të kuadrit dhe më pas shkrep një foto me një person në mes, apo mbase edhe një taksi duke ardhur drejt meje".

"Ka plot mënyra për ta provuar", shton Andres. "Mënyra e vjetër konsistonte gjithmonë në përdorimin e gjatësisë fokale 35 mm, ndonjëherë duke shkrepur nga lartësia e ijëve, nga afër. Ndërsa tani përdorim një larmi gjatësish fokale. Nëse ndiheni disi introvertë, mund të përdorni një gjatësi fokale 85 mm ose 200 mm dhe të shkrepni nga ana tjetër e rrugës e të fotografoni një çast që mund t'ju humbasë nëse shkrepni nga gjatësia fokale 35 mm."

Këshillohet të kontrolloni gjithmonë ligjet për fotografinë e rrugës të vendit ku planifikoni të bëni fotografi, por përgjithësisht shumica e shteteve e lejojnë fotografinë në vende publike, nëse nuk specifikohet ndryshe. Kjo përfshin fotografimin e këmbësorëve në rrugë dhe të njerëzve në vende publike, siç janë parqet.

Megjithatë, fotografimi i të panjohurve mund të jetë intimidues. "Thjesht tregohuni të drejtpërdrejtë për atë që po bëni dhe lejoni pasionin tuaj të rrezatojë", këshillon Andres, i cili zakonisht e shkrep foton dhe më pas, kur është e mundur, shkon e flet me subjektin dhe ia tregon se si duket në kamera. Mund të ofroni që gjithashtu t'ua tregoni pamjet, ose t'i jepni subjektit rrjetet tuaja sociale në mënyrë që t'i shohë pamjet në internet.

Shumica e njerëzve e mirëkuptojnë, por Andresi e fshin pamjen pa ngurruar nëse ia kërkojnë.

Nuk është çudi që dashuria e Andres për pamjen kinematografinë e ka shtyrë atë të realizojë video tërheqëse, krahas fotove të rrugës. Ai shpesh përdor një Canon EOS R5 (pasuar tani nga EOS R5 Mark II) kur dëshiron të kalojë midis fotografive dhe videove, por kalon në një kamerë kinematografike EOS C70 kur fokusohet vetëm te videot, falë filtrave të saj revolucionarë të integruar ND për kontrollin e ekspozimit.

Kur bëhet fjalë për kinematografinë e rrugës, Andres këshillon të jeni më të qëllimshëm me mënyrën e inkuadrimit të skenës. “Fotografia e rrugës lejon më shumë fleksibilitet. Edhe pse duhet ta inkuadrosh pamjen me kujdes, ajo mund të pritet më vonë. Me videon, nëse diçka nuk duket mirë ose bllokon kuadrin, është më e vështirë ta rregullosh. Megjithëse, me kamerat 8K Canon mund të presësh skenën për të krijuar një kuadër 4K ose Full HD.”

Ai gjithashtu sugjeron që të zhvilloni një mendësi si ajo e fotografit të natyrës së egër, për të qenë më të durueshëm me skenën e rrugës: “Kur mendon se asgjë nuk po ndodh dhe je gati të shkosh në një vend tjetër, qëndro atje dhe regjistro për 10 sekonda të tjera – gjithmonë atëherë ndodh diçka!”

Ai thotë se qasja e tij për filmimin e videove është “shumë e ngjashme por edhe shumë e ndryshme” nga ajo e shkrepjes së fotove. “E di që është një paradoks total! Më pëlqejnë videot spontane në stil dokumentari, të cilat janë të ngjashme me fotografinë e rrugës, pasi ti thjesht vëzhgon atë që ndodh. Por ato janë gjithashtu disiplina të ndryshme. Me fotografinë e rrugës fokusi është te njerëzit që do të shfaqen në foto, ndërsa me kinematografinë e rrugës njerëzit janë pothuajse dytësorë. Ajo ka më shumë të bëjë me dritën dhe ndërtesat dhe në thelb me pikturimin e një skene të plotë.”

Kjo qasje piktoreske shtrihet deri në procesin pas prodhimit: “Më pëlqen shumë të shoh rezultatin përfundimtar, të luaj me ngjyrat dhe të shoh se çfarë imazhesh të çmendura mund të krijoj. Jam adhurues i madh i gjërave të tilla si Blade Runner, që ndonjëherë i ekzagjeron ngjyrat.”

Gjatë modifikimit të sekuencave për rrjetet sociale, thotë Andres, “Kërkoj kompozim të mirë me arkitekturën dhe më pëlqen të përfshij njerëz që ecin brenda dhe jashtë kuadrit ose mes turmës me fokusin në një ndërtesë. Më pëlqen gjithashtu t’i ndjek njerëzit duke ecur me këmbë ose biçikletë për të krijuar pak lëvizje.”

Të ndash video dhe fotografi rruge në rrjetet e tua sociale është një mënyrë e shkëlqyer për të arritur audienca të reja dhe më të mëdha. Andres thotë se rrjetet sociale kanë qenë thelbësore në fillimet e tij: “Ato ishin gjithçka, pasi nuk dija asgjë për faqet e internetit dhe SEO.”

Ai thotë se videot po dominojnë në rrjetet sociale, prandaj tani krijon klipe të dedikuara posaçërisht për kanalet e tij. “Një purist me siguri do të thoshte se gjithçka duhet të filmohet horizontalisht, por kjo nuk është ideale për rrjetet sociale, përveçse për YouTube. Kështu që, ndonjëherë i shkrep qëllimisht skenat e rrugës vertikalisht. Megjithatë ia vlen, pasi angazhimi në TikTok është shumë më i madh kur shkrep vertikalisht.” E dizajnuar fillimisht për video, Canon EOS R50 V është e pajisur me një fole stativi vertikal për të ndihmuar në shfrytëzimin maksimal të këtyre mundësive.

Shpeshherë, një kompozim vertikal i përshtatet mirë fotografisë së rrugës me fokus arkitekturën, por Andres preferon të shkrepë horizontalisht. “Në Instagram mund të bësh gjëra të tilla si p.sh. të vendosësh tre skena të ndryshme horizontale njëra mbi tjetrën brenda një kuadri 4x5. Ndonjëherë, këtë mund ta përdorësh edhe për të treguar një histori vizualisht.”

Kur bëhet fjalë për të zgjedhur cilat foto të postosh në rrjetet sociale, Andres këshillon që të mos përpiqesh të kënaqësh të tjerët, por veten: “Kam mësuar të mos shkrep më për të tjerët dhe përpiqem të kap atë që është interesante për mua.”

Megjithëse panorama e rrjeteve sociale po ndryshon vazhdimisht, Andres ka një këshillë të vlefshme për të rritur audiencën e ndjekësve për fotografinë e rrugës dhe për ta mbajtur atë të angazhuar: ji interaktiv. “Nuk jam si ata krijues që vetëm postojnë dhe injorojnë mesazhet. Kam një audiencë solide që ndërvepron me mua çdo ditë, dhe edhe pse nuk kam një numër të lartë ndjekësish, gjithmonë gjej kohë t’u përgjigjem të gjitha komenteve dhe të flas me të gjithë ata që duan të angazhohen. Natyrisht, nëse ke një milion ndjekës, nuk mund ta bësh këtë, por mendoj se rrjetet sociale duhet të jenë një rrugë me dy kalime.”

Madhësia kompakte dhe performanca e shkëlqyer në dritë të ulët e kamerave pa pasqyrë EOS R System të Canon, nga EOS R8 dhe EOS R6 Mark II me kuadër të plotë deri tek APS-C EOS R10 dhe EOS R50, i bëjnë ato një zgjedhje ideale për fotografi rruge. Nëse dëshironi diçka më praktike, merrni parasysh një kamerë kompakte si Canon PowerShot V1, e cila kombinon cilësinë e lartë të imazhit me veçoritë e avancuara për foto dhe video për krijuesit e përmbajtjeve.

Zakonisht Andres fotografon me shpejtësi të lartë shkrepjeje, në modalitetin e vazhduar në seri. "Dua ta fiksoj veprimin dhe nuk dua ta humbas shkrepjen", shpjegon ai.

Zakonisht, fotografët e rrugës përdornin objektivë 35 mm ose 50 mm, ngaqë janë më afër mënyrës se si syri i njeriut e sheh botën dhe, për rrjedhojë, krijojnë një perspektivë natyrale. Canon RF 50mm F1.8 STM dhe RF 35mm F1.8 MACRO IS STM mund të japin efekt të lëmuar Bokeh dhe aperturat e tyre të gjera ndihmojnë gjithashtu të krijohet një efekt kinematografik, duke e izoluar subjektin ndërkohë që e mbajnë sfondin të mjegulluar.

Megjithatë, nëse sfondi është po aq i rëndësishëm sa subjekti juaj, një objektiv me kënd të gjerë mund të jetë një opsion më i mirë. Modeli superkompakt Canon RF 28 mm F2.8 STM ka një gjatësi fokale të ndryshueshme dhe një aperturë të shpejtë për të eksperimentuar me mjegullimin e sfondit, duke e bërë atë një objektiv ideal për fotografi rruge. Modeli universal Canon RF 28-70mm F2.8 IS STM vjen me IS optike për të zvogëluar dridhjet e kamerës dhe gjithashtu ju jep fleksibilitetin për të fotografuar skena urbane me kënd të gjerë, si dhe portrete rruge më intime. "Ndonjëherë më pëlqen të zmadhoj dhe të krijoj perspektiva të ndryshme", thotë Andres.

Shkrepja me një objektiv telefoto do të thotë të ruani njëfarë distance ndërmjet vetes suaj dhe subjektit, në mënyrë që të mos të detyroheni të shkelni privatësinë e tij. Modeli Canon RF 24-240mm F4-6.3 IS USM ka një objektiv zmadhues 10x tepër fleksibël, i cili është ideal nëse dëshironi një objektiv me gjatësi fokale për çdo skenar.

Për të krijuar pamje të veçanta, provoni të shkrepni nga kënde apo nga pika jo të zakonta. Një nga gjërat që i pëlqen Andresit në Glasgou janë perspektivat dhe rrafshet e ndryshme që mund të përfshijë në një kuadër për shkak se është peizazh tepër kodrinor. Relievi është gjithashtu fantastik për të fotografuar perëndimet e diellit.

Një tjetër teknikë e dobishme është të kërkojë pasqyrime në dritare apo sipërfaqe të tjera të shndritshme. Përveç dritareve, mund të provoni të eksperimentoni edhe me pellgje e lumenj për të krijuar kompozime interesante.

Nëse po shkrepni pamje në rrugë, merrni parasysh pikat unike të qytetit tuaj dhe përdorini ato për t'i bërë pamjet tuaja interesante dhe karakteristike tuajat.

Dridhja e kamerës është zakonisht diçka që fotografët përpiqen ta shmangin, por lëvizja e qëllimtë gjatë ekspozimit mund të sjellë abstrakte interesante të rrugëve, dhe kjo është një mënyrë e qëlluar për të përcjellë një ndjesi të ambientit.

Thelbi qëndron te caktimi i shpejtësisë së shkrehësit që të jetë mjaftueshëm i ngadaltë për të krijuar turbullim, por dhe mjaftueshëm i shpejtë për të lënë gjurmën e njerëzve dhe të formave. Provoni ta vendosni kamerën në modalitetin Shutter Priority (Tv) me shpejtësi shkrehësi prej 1/15 sek. Caktojeni ndjeshmërinë e kamerës në ISO100 si pikënisje, duke e rregulluar në bazë të nivelit të ndriçimit të ambientit në rrethinat tuaja derisa të keni një ekspozim me të cilin të jeni të kënaqur. Pastaj, teksa shtypni butonin e shkrehësit, bëni një lëvizje të shkurtër e të fortë me kamerë. Lëvizja lart-poshtë del mirë për skenat që përmbajnë njerëz, pasi ruan formën e figurave, por mund dhe të provoni lëvizjen anash, një rrotullim të beftë, një zmadhim të shpejtë.

Në modalitetin Shutter Priority (Tv) mund dhe thjesht ta caktoni ISO në auto – që ofrohet në shumicën e kamerave – çka ju lejon të përqendroheni vetëm te shpejtësia e shkrehësit.

Fotografët shpejt e shmangin shkrepjen në dritën e drejtpërdrejtë të diellit gjatë ditës, pasi krijon një kontrast të fortë me hijet e thella. Por kur vjen puna te fotografia e rrugës, ky kontrast mund t’ju lejojë thjeshtimin e skenave të ngarkuara, duke i kthyer në forma të qëlluara abstrakte. Kur ekspozoni për pjesët e shndritshme, hijet në imazhet tuaja bëhen thuajse e zezë e pastër, duke formuar hije pa detaje.

Mënyra më e lehtë për t’ia arritur kësaj është të përdorni Exposure Compensation. Thjesht uleni ekspozimin me një apo dy nivele për të errësuar skenën në mënyrë që hijet të thellohet dhe pjesët e skenës në dritë të fortë të dielli të mbeten të forta.

Teknikë e njohur që në vitet 1800, dopjoekspozimi ju mundëson mbivendosjen e një imazhi tek tjetri për rezultate të goditura. Canon EOS R8, EOS R7 dhe kamera të tjera të reja ofrojnë një modalitet të dedikuar multiekspozimi që ju mundëson krijimin e efektit teksa shkrepni. Thjesht aktivizojeni modalitetin, caktoni numrin e dëshiruar të ekspozimeve dhe filloni me shkrepjen. Në ndihmën tuaj, mund të shihni paraprakisht efektin teksa shkrepni kuadrin e dytë (ose të tretë, të katërt – modaliteti lejon deri në nëntë), që të mund ta rregulloni pozën për kombinimin më interesant prej tyre.

Kur kërkoni subjektet dhe skenat për dopjoekspozimin tuaj, kini parasysh që zonat më të çelëta të mbeten po njësoj ose edhe më të shndritshme, por jo më të errëta. Kjo nën që ndërtesat dhe format e errëta përkundër një sfondi të çelët, si qielli, të japin imazhe të forta.

Një nga gëzimet e mëdha të fotografisë së rrugës është larmia e bollshme e detajeve interesante që gjeni rrotull, nga vijat abstrakte arkitektonike deri te tabelat shumëngjyrëshe, relievet, shkrimet dhe pasqyrimet. Shpesh fotot më të mira abstrakte janë ato që kanë kompozime të thjeshta. Duke u përqendruar te një apo dy detaje dhe duke përjashtuar çdo gjë tjetër, mund të krijoni foto të bukura që e japin vetë idenë e ambientit përreth. Pamjet e tilla mund të dalin dhe si punime të bukura artistike, ndaj përse të mos i printoni të preferuarat tuaja?

Fotografia e rrugës është lloji më i arritshëm i fotografisë. Nuk ju nevojitet një konfigurim i ndërlikuar dhe i kushtueshëm për të filluar. Nuk është nevoja të udhëtoni përtej detit, të ngjiteni nëpër male ose të uleni me javë të tëra brenda një strofke derisa të shfaqet një krijesë e rrallë. Gjithçka që ju nevojitet është të merrni kompletin tuaj, të dilni në rrugët pranë vendit ku banoni dhe të filloni të fotografoni. Kjo është një aftësi që përmirësohet me praktikë. "Nëse nuk i stërvitni sytë, nuk e kuptoni që gjatë gjithë kohës ndodhin çaste të pabesueshme", thotë Andres. "E rëndësishme është të jeni të duruar."

Subjekte të mahnitshme gjenden përpara jush, në pragun e derës suaj. Dilni jashtë, bëhuni gati dhe shtypni obturatorin.



Shkruar nga Rachel Segal Hamilton, James Paterson dhe Marcus Hawkins