DSLR apo pa pasqyrë: cila është më e mirë?

Me EOS R System që përfshin opsionet APS-C dhe kuadërplotë, tani ka një përzgjedhje të gjerë të kamerave pa pasqyrë që ofrojnë avantazhe të reja për profesionistët dhe amatorët. Por nëse dëshironi të kaloni nga një kamerë më e vjetër apo të ngriheni nga një kamerë kompakte në një me objektiv të ndërrueshëm, cila është më e mirë, kamera pa pasqyrë apo një DSLR tradicionale?

Këtu, për t'ju ndihmuar të bëni një zgjedhje, ne shikojmë dallimet midis kamerave DSLR dhe atyre pa pasqyrë, me njohuri eksperte nga specialisti i lartë i produkteve në Canon Europe, Mike Burnhill.

• DSLR apo pa pasqyrë: madhësia dhe pesha e trupit
• Mbërthyeset e objektivave: a është më mirë pa pasqyrë se DSLR?
• Objektivat dhe pajtueshmëria: a mund të përdorni objektivat e DSLR në kamerat pa pasqyrë?
• Inkuadruesi optik apo elektronik: cili është më i mirë?
• Cilësia e figurës: a nxjerrin foto më të mira kamerat pa pasqyrë?
• Vetëfokusimi: kamera pa pasqyrë apo DSLR
• Shkrehësi mekanik apo elektronik
• Jetëgjatësia e baterisë: DSLR apo pa pasqyrë
• Pa pasqyrë apo DSLR: kryerja e zgjedhjes

"Një nga pikat kryesore në lidhje me modelet DSLR është se kanë një pasqyrë ose pentaprizëm për të drejtuar dritën tek inkuadruesi," - shpjegon Mike, - "por kjo duhet të ketë hapësirë ​​për t'u palosur duke liruar rrugën për ekspozimin e sensorit. Eliminimi i kësaj ndihmon në uljen e madhësisë dhe të peshës së kamerës, veçanërisht kur krahasoni EOS R7 dhe EOS R10 me modele të ngjashme DSLR si Canon EOS 7D Mark II ose EOS 90D."

Krijuesja e përmbajtjes së stilit të jetesës, Diana Millos, përdori EOS R10 për të fotografuar kulturën dhe arkitekturën e Andaluzisë. Ajo komenton: "EOS R10 pothuajse duket si një lodër kur vjen nga një kamerë që është shumë më e rëndë, si p.sh. EOS 80D që përdor unë. Më pëlqen që është i vogël dhe i lehtë, por gjithsesi po aq i fuqishëm”.

Mbërthyesja EF e përdorur në kamerat DSLR të Canon u prezantua në vitin 1987, kështu që është një sistem më së miri i pranishëm. Ka qindra objektiva të përputhshëm në dispozicion, me një objektiv EF për të mbuluar pothuajse çdo gjatësi fokale dhe një gamë objektivash EF-S më kompaktë dhe shpesh më ekonomikë për kamerat DSLR EOS me sensorë APS-C.

Megjithatë, mbërthyesja RF e përdorur në kamerat EOS R System ka sjellë shumë risi. "Mbërthyesja RF është projektuar me një sy në të ardhmen," - shpjegon Mike, - "p.sh. duke përmirësuar shpejtësinë e komunikimit midis kamerës dhe objektivit dhe duke shtuar kontakte të mëtejshme për të mbështetur më shumë funksione." Këto përfshijnë performancën shumë më të shpejtë të vetëfokusimit, Digital Lens Optimisation në kohë reale dhe kontrolle të përmirësuara si unaza e personalizueshme e kontrollit në objektivat RF.

Në vend që t'i vijnë vazhdimisht rrotull pasqyrës së refleksit të DSLR midis mbërthyeses dhe sensorit, projektuesit e objektivave mund t'i sjellin objektivat RF më pranë sensorit, duke rritur performancën optike. Kjo ka rezultuar në objektiva më të shpejtë dhe më të shndritshëm, me cilësi të jashtëzakonshme, si dhe objektiva novatorë si l RF 5.2mm F2.8L DUAL FISHEYE, i cili kap imazhe 180° VR në kamerat e përputhshme kuadërplota.

Nëse keni tashmë objektiva EF ose EF-S, është e lehtë t'i përdorni me kamerat e EOS R System pa pasqyrë, pa humbje të cilësisë ose të funksioneve, falë një zgjedhjeje të adaptorëve të montimit EF-EOS R. Kjo ju jep gjithashtu hapësirën për të kombinuar objektiva specifikë nga të dy formatet (veçanërisht nëse keni një objektiv të preferuar ose të specializuar që nuk disponohet ende në variant mbërthyeseje RF) duke përfituar më të mirën e të dy botëve. Ka dhe një adaptor montimi me një unazë kontrolli objektivi dhe një me filtra ND ose polarizues, duke i shtuar më shumë fleksibilitet objektivave tuaj EF sesa do të arrinit me të njëjtit objektive në një DSLR.

Megjithatë, është e rëndësishme të theksohet se nuk është e mundur të përdoren objektivat RF me një kamerë DSLR. Pra, nëse një objektiv i veçantë RF ju tërheq, atëherë do t'ju duhet të zgjidhni një kamerë pa pasqyrë EOS R System.

DSLR-të kanë inkuadrues optikë, të cilët disa fotografë preferojnë t'i përdorin sepse ju japin një lidhje të drejtpërdrejtë me skenën. Në të kaluarën, inkuadruesit elektronikë (EVF) të përdorur në kamerat pa pasqyrë kanë pasur mangësi të tilla si vonesa, por ato po përmirësohen gjithnjë e më shumë - kamerat e fundit të EOS R System kanë EVF me shpejtësi të lartë rifreskimi deri në 120fps, çka do të thotë praktikisht se nuk ka vonesa të ndjeshme - dhe ato kanë gjithashtu avantazhet e tyre.

Në veçanti, nëse përdorni një kamerë të EOS R System, Exposure Simulation bën të mundur shikimin paraprak të imazhit me ekspozimin, Picture Style dhe cilësimet e tjera të zbatuara, si në inkuadrues, ashtu edhe në ekranin e pasmë LCD. Te DSLR, Exposure Simulation funksionon kur përdorni ekranin e pasmë në modalitetin Live View, por jo në inkuadrues. Me EVF, mund gjithashtu të kompozoni fotografinë dhe të përqendroheni në kushte me dritë të ulët shumë errët për të parë me sy të lirë përmes një inkuadruesi optik. Kur jeni duke filmuar video, EVF në kamerat e EOS R System ofron të njëjtin ekran ndihmës për fokusim manual si kamerat profesionale Cinema EOS të Canon.

Fotografja e faunës së egër, Dani Connor, që përdori EOS R7 në një udhëtim në kërkim të rrëqebullit të rrezikuar iberik, zbuloi se puna me një inkuadrues elektronik e transformoi plotësisht fotografinë e saj.

"Me një inkuadrues DSLR, shpesh është më e lehtë të bësh një foto provë dhe të kontrollosh imazhin në ekranin e pasmë përpara se të vendosësh se cilat cilësime të ndryshosh," - thotë ajo. "Por me një kamerë pa pasqyrë, është kaq e dobishme të shoh efektin që ka një ndryshim në cilësime pa pasur nevojë të heq syrin nga inkuadruesi.

"Nëse më duhet të reagoj shpejt kur fotografoj kafshë të egra, ose ndoshta drita po ndryshon vazhdimisht, unë mund të rregulloj shpejt ISO ose shpejtësinë time të shkrehësit dhe mund të shoh se si do të duket fotografia."

"Shkrepja e imazheve duke përdorur të dy sistemet nuk është rrënjësisht e ndryshme kur bëhet fjalë për cilësinë konkrete të figurës përfundimtare, por çdo gjë tjetër rreth saj është ajo që bën vërtet dallimin," - thotë Mike.

"Për shembull, me mbërthyesen RF, një nga të mirat e komunikimit me shpejtësi të lartë midis objektivit dhe kamerës është se kur keni probleme optike si shpërhapja dhe aberracioni, ne mund të bëjmë korrigjimin e tyre në kamerë në kohë reale. Ky përpunim i menjëhershëm do të thotë që në disa mënyra ju në fakt po merrni cilësi më të mirë të imazhit nga kamerat e reja."

Ngjashëm, në disa situata, kamerat pa pasqyrë, si p.sh. EOS R7 me shpejtësinë e regjistrimit të vazhdueshëm deri në 15fps duke përdorur shkrehësin mekanik dhe 30fps duke përdorur shkrehësin elektronik me gjurmim të plotë automatik, kanë më shumë gjasa të prodhojnë imazhe të përdorshme në mënyrë të qëndrueshme sesa EOS 7D Mark II ose EOS 90D, ku të dyja kanë një shpejtësi maksimale regjistrimi të vazhdueshëm prej 10fps.

Kamerat pa pasqyrë të EOS R System, duke përfshirëEOS R5, EOS R6 Mark II, EOS R8, EOS R7 dhe EOS R10, përdorin sistemin më të fundit të vetëfokusimit Dual Pixel CMOS AF II të Canon, në të cilin çdo piksel në sensor përdoret për fokusim dhe imazhe, krahasuar me sensorin me pikasje faze me bazë pike specifike që fokusohet përmes inkuadruesit për kamera të tilla si EOS 7D Mark II dhe EOS 90D.

Një nga avantazhet e mëdha të këtyre kamerave pa pasqyrë është aftësia për të zgjedhur një pikë AF kudo brenda kuadrit. "Kjo është e pamundur te DSLR," - shpjegon Mike, - "dhe lejon gjithashtu mundësi të tilla si gjurmimi i fytyrës, gjurmimi i syve dhe gjurmimi i kafshëve që shohim në këto kamera. Për shembull mund të kapni syrin e një zogu në fluturim dhe ta ndiqni atë rreth kuadrit - përsëri diçka që është e pamundur për një DSLR.

"Pavarësisht këtyre, disa DSLR profesionale kanë një qark të veçantë fokusimi, kështu që megjithëse sistemi i përgjithshëm i vetëfokusimit mund të jetë i kufizuar në krahasim me kamerat më të reja pa pasqyrë, ai gjithashtu mund të jetë më i shpejtë në situata të caktuara falë atij qarku të dedikuar AF."

Disa DSLR - veçanërisht EOS 90D dhe EOS-1D X Mark III - kanë shkrehës elektronikë përveç atyre mekanikë, por zakonisht DSLR-të kanë shkrehës mekanikë. Të gjitha kamerat pa pasqyrë të EOS R System të Canon, nga ana tjetër, i kanë të dy llojet e shkrehësve.

Me një shkrehës elektronik, shkrehësi mekanik fiksohet i hapur dhe sensori i figurës në thelb lexohet në formë elektronike. Avantazhi më i madh i kësaj është se shkrepja mund të jetë plotësisht e heshtur – jo vetëm më e qetë, me shkrehës të zbutur apo mbytur siç ndodh kur zgjidhni opsionin S (regjistrimi "i zbutur") që vjen në disa kamera, por krejtësisht pa zhurmë. Kjo mund të jetë e paçmueshme, për shembull, kur fotografoni kafshë të egra nervoze, foshnja në gjumë ose pjesë të qeta të dasmave.*

Shkrehësit elektronikë mundësojnë gjithashtu shkrepje më të shpejtë të vazhdueshme. "Me shkrehësit mekanikë," - thotë Mike, - "më e shpejta e mundshme në kamerat tona DSLR ishte 16fps [kuadro në sekondë] me EOS-1D X Mark III, një kamerë profesionale e nivelit të lartë. Me shkrehësit e vet elektronik, EOS R10 mund t'ju japë opsionin për deri në 23fps për çmim shumë më të vogël, ndërsa EOS R7 mund të shkrepë me 30fps, që përputhet me shpejtësinë e EOS R3, një kamerë tjetër profesionale, por me një të tretën e çmimit."

Megjithatë, fenomeni i "rrotullimit të shkrehësit" mund të jetë problem kur fotografoni aksionin me shkrehës elektronik - objektet me lëvizje të shpejtë si p.sh. një shkop golfi që vërvitet ose një helikë që rrotullohet mund të lëvizin në kohën që duhet për të lexuar të gjithë kuadrin, duke i nxjerrë ato të shtrembëruara në imazhin përfundimtar. Fenomeni është reduktuar shumë në kamerat më të fundit pa pasqyrë, por shkrehësi mekanik rekomandohet për shkrepjen e veprimeve me lëvizje të shpejtë.

Regjistrimi me shkrehës elektronik në disa ndriçime artificiale, veçanërisht dritat fluoreshente, mund të jetë problematik nëse drita është jashtë fazës me shkrehësin. Për arsye të ngjashme, përdorimi i blicit me shkrehës elektronik mund të rezultojë në ekspozim të pabarabartë në të gjithë kornizën.

Thuhet shpesh se DSLR-të kanë jetëgjatësi më të madhe të baterisë se kamerat pa pasqyrë, kryesisht për shkak se inkuadruesi elektronik i një kamere pa pasqyrë kërkon energji ndërsa inkuadruesi optik i një DSLR nuk përdor të tillë. Megjithatë, në praktikë, jetëgjatësia e baterisë varet shumë nga mënyra se si e përdorni kamerën - përdorimi i blicit, për shembull, do të konsumojë më shumë energji në të dy llojet e kamerës, ndërsa përdorimi i ekranit LCD në një DSLR zakonisht konsumon më shumë energji sesa përdorimi i ekranit LCD në një kamerë pa pasqyrë. Një DSLR e rangut të mesëm si EOS 90D nxjerr 1,200 ose më shumë poza me inkuadrues dhe 450 me LCD, ndërsa EOS R6 Mark II pa pasqyrë nxjerr 450 poza me inkuadrues elektronik ose 760 me LCD.

Dallimi është edhe më i madh në nivelin profesional: nëse i përmbaheni inkuadruesit në EOS-1D X Mark III, për shembull, mund të shkrepni 2,500 imazhe para se bateria të mbarojë, por kjo bie në 600 imazhe nëse mbështeteni në Live View, krahasuar me 620 shkrepjet e EOS R3 pa pasqyrë me inkuadrues dhe 860 me LCD. Pra, nëse preferoni të përdorni ekranin e pasmë LCD, kamerat pa pasqyrë mund t'ju japin më shumë foto me një karikim të vetëm.

Të dy kamerat pa pasqyrë dhe DSLR kanë pikat e tyre të forta dhe të dobëta. Cila është më e mirë për ju varet kryesisht nga lloji i fotografisë që bëni dhe avantazhet që dëshironi të keni kur përdorni kamerën/objektivin e zgjedhur.

Nëse dëshironi një kamerë peshëlehtë me shpejtësi të lartë të kuadrove për fotografimin e udhëtimeve, atëherë një kamerë pa pasqyrë si EOS R10 mund të jetë ideale. Nëse dëshironi të përdorni objektivat RF të gjeneratës së re, atëherë EOS R System pa pasqyrë është për ju, me përfitime të mëtejshme, mes të cilave korrigjimi i imazhit në kamerë dhe performanca e gjurmimit AF, plus aftësia për të përdorur objektivat tuaj të preferuara EF falë gamës së adaptorëve EF-EOS R.

Nëse dëshironi ta shqyrtoni pamjen në inkuadrues me cilësimet e shkrepjes të zbatuara, atëherë do t'ju bëjë punë inkuadruesi elektronik i një kamere pa pasqyrë – por Live View në ekranin e pasmë LCD të një DSLR do të bëjë të njëjtën gjë, ndërsa inkuadruesi optik i një DSLR eliminon edhe vonesën më të vogël të figurës së EVF-ve më të shpejta në kamerat pa pasqyrë, si dhe siguron jetëgjatësi të mëtejshme të baterisë.

Funksionet e avancuara të vetëfokusimit Animal Eye AF dhe Vehicle AF ofrohen vetëm në kamerat më të fundit të EOS R System, por qarku i dedikuar AF në DSLR-të profesionale mund të jetë më i shpejtë. Kamerat e EOS R System ju japin lirinë të shkrepni ose me shkrehës elektronik, ose mekanik, ndërsa shumica e kamerave DSLR kanë vetëm shkrehës mekanik. Nëse shkrepja plotësisht e heshtur është jetike për ju dhe nuk fotografoni veprime me lëvizje të shpejta ku rrotullimi i shkrehësit mund të bëhet problem, atëherë do të përfitoni nga opsioni i një shkrehësi elektronik.

Nga ergonomia te vetëfokusimi, lloji e deri te shpejtësia e shkrehësit, provoni kamerën që ju intereson, nëse mundeni – ndjesia personale se si ju përshtatet nuk ka të zëvendësuar.



* Mund të nxirren tinguj të tjerë veç shkrehësit (apertura, tingulli i lëvizjes së objektivit të fokusit dhe tingulli elektronik etj.).